14 de novembre 2021

Homenatge a les víctimes de la COVID-19 (Sant Joan Despí, Novembre 2021)

Parlem de tu, però no pas amb pena.

Senzillament parlem de tu, de com

ens vas deixar, del sofriment lentíssim

que va anar marfonent-te, de les teves

coses parlem i també dels teus gustos,

del que estimaves i el que no estimaves,

del que feies i deies i senties,

de tu parlem, però no pas amb pena.

I a poc a poc esdevindràs tan nostra

que no caldrà ni que parlem de tu

per recordar-te, a poc a poc seràs

un gest, un mot, un gust, una mirada

que flueix sense dir-lo ni pensar-lo.

Miquel Martí i Pol

 

3 comentaris:

  1. Fue un homenaje que estaba pendiente. El año pasado lo tenían ya preparado pero la cuarta o la quinta ola de covid obligó a suspenderlo. Ha sido un acto sencillo, bonito y emotivo. A nosotros se nos fue la madre de mi esposa en los primeros días de la pandemia en pleno caos y fue dramático, no pudimos estar con ella en el último momento, no sabemos si sufrió o no, no pudimos enterrarla como debería ser y ni tan siquiera sabemos si es ella la que está dentro del ataud u otra persona. Tenia 93 años y éramos conscientes de que en cualquier momento podía dejarnos pero no de esta forma, por favor. Pero nos ha tocado vivir esta experiencia que nadie era consciente de que podía pasar y a seguir adelante.
    En cuanto a los comentarios a mi me pasa al revés, no puedo hacerlo desde el móvil.

    Perdona el "rollo" que te he pegado pero a veces me relaja hacerlo.
    Un abrazo.

    ResponElimina
  2. Traducción del poema "Parlem de tu"

    Hablamos de ti, pero no con pena.
    Sencillamente hablamos de ti, de cómo
    nos dejaste, del sufrimiento lentísimo
    que fue debilitándote,
    de tus cosas hablamos y también de tus gustos,
    de lo que amabas y lo que no amabas,
    de lo que hacías y decías y sentías,
    de ti hablamos, pero no con pena.
    Y poco a poco será tan nuestro
    que no será necesario ni que hablemos de ti
    para recordarte, poco a poco serás
    un gesto, una palabra, un gusto, una mirada
    que fluye sin decirlo ni pensarlo.
    Miquel Martí i Pol

    ResponElimina
    Respostes
    1. He visitado Universos paralelos y me ha parecido un relato maravilloso que me ha cautivado. Felicidades.
      Te hago el comentario desde este blog porque en el tuyo no he podido hacerlo. Muchas gracias por tus comentarios.
      Sé feliz.

      Elimina